معنی عرق خوری - جستجوی لغت در جدول جو

عرق خوری

لغت نامه دهخدا

عرق خوری

فرهنگ لغت هوشیار

عرق خوری

تصویری از عرق خوری — تصویر عرق خوری

فرهنگ فارسی معین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از عرق خور — تصویر عرق خور

کسی که عرق می خورد، می گسار

فرهنگ فارسی عمید

عرق خورنده. آنکه عرق نوشد. (فرهنگ فارسی معین) ، آنکه معتاد به عرق خوردن است. (یادداشت مرحوم دهخدا). باده نوش. می گسار. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کره خوری

(کَ رَ / رِ خوَ / خُ)

ظرفی خاص نهادن مسکه را. (یادداشت مؤلف). ظرف مخصوص کره

لغت نامه دهخدا

عرق خوردن

(فِ دَ)

نوشیدن عرق. (فرهنگ فارسی معین). نوشیدن باده. خوردن می:
گه عرق خوردم و گه بنگ زدم
تا که تریاکی و الدنگ شدم.
ملک الشعراء بهار (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

آنچه باعث خارج شدن عرق گردد. دواها که تولید خوی و عرق کنند. مثلا\’ گویند: آسپرین عرق آور است. (یادداشت مرحوم دهخدا). معّرق

لغت نامه دهخدا

تصویری از عرق خور — تصویر عرق خور

باده خور باده نوش آن که عرق نوشد، باده نوش میگسار

فرهنگ لغت هوشیار

عرق خوردن

باده خوردن نوشیدن عرق: گه عرق خوردم و گه بنگ زدم تا که تریاکی و الدنگ شدم. (بهار)

فرهنگ لغت هوشیار

شکم پرستی شکمویی شکم خوارگی پر خوراکی پر خواری گران خواری مقابل کم خوری

فرهنگ لغت هوشیار

باده خوار، باده نوش، شرابخوار، مشروب خور، میخواره، میگسار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

مهمانی دوره ای، به نوبت میهمانی دادن

فرهنگ گویش مازندرانی